با تو ای عشق دلم حال عجیبی دارد
عاقلی مست که رفتار نجیبی دارد

می زند بغض شبیخون به گلویش همه شب
این ستمدیده به لب «ام یجیبی » دارد

حال دل حال پدر گشته به هنگام ازل
بی محابا هوس خوردن سیبی دارد

جامه ی رزم به تن دارد افسوس به لب
در دل کوچه یقین کهنه رقیبی دارد

لشکر دل به هوا خواهی  یار آمد وعشق
قصد افروختن جنگ صلیبی دارد

میهمان تو پُر از زخم وترک خواهد بود
بی جهت نیست دلم شوق طبیبی دارد

آتش سینه دمیده است زخاکسترو لب
چون زغالی ست که پیوسته لهیبی دارد

گوئیا آب نخورده ست تکان از رخ آب
این سرابی ست که آهنگ فریبی دارد

آه ای عشق تو هم مرهم و هم درد،عجب
دشت آرام تو طوفان مهیبی دارد

مرتضی برخورداری