هم‌قافیه با باران

به روز آخر هر سال چون دلم نگریست

جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۶:۳۰ ب.ظ

به روز آخر هر سال چون دلم نگریست 

نه گریه کرد و نه خندید بل به خنده گریست


کسی شناسد حال مرا به آخر سال

که یار او ز سفر آمده ست و او سفری ست


در این که سال نو آمد، پیام زندگی است 

در این که سال کهن شد، نشان رهسپری است


پس این پیام نشان دار، خنده ای ست ز مرگ

پس این کلام ز دیو است و در دهان پری ست


از آن همیشه چو هنگام این پیام رسد

مرا دلی ست پر از عیش و رنج و زین دو بری ست


چگونه ام؟ نتوان گفت؛ وین کسی داند

که زار زار بخندید و قاه قاه گریست


۹۳/۱۲/۲۹
هم قافیه با باران

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
هم قافیه با باران