خرم آن خانه که در هجر تو ویران بشود
درگلو بغض تمنای تو پنهان بشود

آتش سینه بسوزاند و لب آه کنان
ابر مژگان بهم آویزد وباران بشود

آن سری را که به سامان شده با تحفه  عقل
در بیابان غمت بی سرو سامان بشود

دیده چون زائردلداه ی سرمست طواف
دل یاغی به خَم زلف تو زندان بشود

دانی از چیست که رخسار من از عشوه ی تو
چون بهاران رُخ قالی کرمان بشود

حُسن و گیرایی تو دَم زتجلی چوزند
کهکشانی به طرب آید و حیران بشود

برکتاب غم عشق تو و دیباچه ی آن
ای خوش آن عاشق دیوانه که عنوان بشود

چون مسیحایی هرکس که شود کشته ی تو
مست پیمانه ای از چشمه ی حیوان بشود

مرتضی برخورداری