باغم، به روشنایی مهتاب قانعم

بیداری ام کنار تو ممکن نبوده است

حالا به چشم های تو در خواب قانعم

چشم تو صحن مسجدی آرام و دوردست

می آیم و به گوشه ی محراب قانعم

گیسوی تابدار تو تاب از دلم ربود

یک عمر با همین دل بی تاب قانعم

شیرین تویی و مبدا شعرم لبان توست

تر کن لبی که با غزلی ناب قانعم...