در انتخاب،پُر از ابتدای مختلفم
شبیه راه،پُر از انتهای مختلفم

میان قبله نماها دوباره گیج شدم
که باز،بنده ی چندین خدای مختلفم

برای دردشناسی مرا تماشا کن
که من کلکسیون دردهای مختلفم

شبیه گوش که از هر دهان کلافه شده
اسیر دست هزاران صدای مختلفم

قنوتی ام که پس از "ربنا"ی عجزآلود
نیازمند به صد"آتنا"ی مختلفم

کتاب و خودخوری و کنج خانه و حیرت
رفیقِ گرمِ هزار انزوای مختلفم

شبیه لاشه ی شهری هزار دامادم
که طعمه ی دو-سه فرمانروای مختلفم

تمام سال،عزاها فقط جدید شدند
سیاه پوشِ هزاران عزای مختلفم..

محمد شریف