رهاست روسری نقره کوب ماه در آب
به گیسوان فروهشته ی سیاه در آب

شبیه مایده ای آسمانی است انگار
برای هرچه که ماهی ست عکس ماه در آب

رسیده اند همه ماهیان از این تصویر
به طرح روشن "ما هیچ ، ما نگاه" در آب

از این به بعد ولی شعر-برکه تاریک است
"پری کوچک غمگین" کشیده آه در آب

به دور بوته ی اندام او غمی ست زلال
شبیه ریشه ی شفاف یک گیاه در آب

اگرچه ماه ، پری را به بوسه ی خیسی
کشید اول اردیبهشت ماه در آب

ولی در این شب شهریوری می اندیشد
که آفریده پری را به اشتباه در آب

...و هیچ گاه پری ماه را نمی بخشد
اگرچه دست بشوید از این گناه در آب

کبری موسوی قهفرخی