زیبا! نگاهم کن، نگاه تو امان است
خورشید چشمانت مرا هم سایبان است

ای عصمتِ خلوت نشینِ باستانی!
آغاز تو، آغاز تکوینِ جهان است

زیبا! ببین من خانه ای دارم پر از مِهر
فرشم زمین و سقفِ خانه آسمان است

می آیی از آن دورها تا خانه ی من؟
تا خانه ای که بی تو همرنگِ خزان است؟!

اینک ببین در جست وجویِ ردّ پایت
ایلِ نگاهم کاروان در کاروان است

زیبایِ من، همزاد! ای عشقِ همیشه
تنهایی من چون نگاهت بیکران است....

 یدالله گودرزی