قصدش این بود خلاصه پری بی ناموس
شال گردن بشود روسری بی ناموس

نکُشدغیرت اگرغصه مرا خواهد کشت
به کجا میرود این دَر دَری بی ناموس

نه سپید است برایش نه سیاه آلوده ست
بخت وامانده ی خاکستری بی ناموس

قصدکرده ست پری را بکشاند تاخاک
آدمیزادِ پدر عنتَریِ بی ناموس

بازهم  دخترکی تن به خیابان ها داد
محض آزادی نامادری بی ناموس

مثل آن مادر ویران به کمی نان بخشید
تن خود را به لب مشتری بی ناموس

باید از درد بپیچد به خود اما سخت است
زیر سنگینی بالاسری بی ناموس

این چه جنگی ست که از هر طرفش میکوبند
فحش هم میدهد این آخری بی ناموس

دشمنی نیست!!! ولی هست از اول بوده ست
هدف حمله ی همسنگری بی ناموس

کی ملخ میخورد این تخم حرامی ها را
اوج ننگ است به ما نوکری بی ناموس

ادبم را به فنا دادم و تاثیری نیست
رفت تا زنده بمیرد پری بی ناموس

مجتبی سپید