من سایه ای از نیمه پنهانی خویشم
تصویر هزار آینه حیرانی خویشم
 
صد بار پشیمانی و صد مرتبه توبه
هر بار پشیمان ز پشیمانی خویشم
 
عالم همه هرچند که زندان من و توست
از این همه آزادم و زندانی خویشم
 
تا در خم آن گیسوی آشفته زدم دست
چون خاطر خود جمع پریشانی خویشم
 
فردایی اگر باشد باز از پی امروز
شرمنده چو حافظ ز مسلمانی خویشم.....
 
قیصر امین پور