من کیم کاندیشه ی   تو  هم نفس  باشد  مرا         
یا  تمنای  وصال  چون  تو کس  باشد  مرا

گر بود شایسته ی غم خوردن  تو  جان  من         
این نصیب از دولت عشق تو بس باشد مرا

هر  نفس  کانرا  به یاد  روزگار   تو  زنم                
جمله ی  عالم  طفیل  آن  نفس    باشد مرا

گر نه عشق سایه ی من شدچراهرگه که من             
روی  برتابم  زوی  پویان زپس   باشد مرا

هر زمان دل را به  امید وصالت خوش کنم                
بار  گویم  نی چه جای این هوس باشد مرا

چون  خیال  خاک  پای  تو نبیند چشم من
بر وصال تو چگونه دست رس باشد مرا

عبدالواسع جبلی