مهتاب نشسته بر جبینت بانو
دوشنبه, ۶ مهر ۱۳۹۴، ۰۸:۴۵ ب.ظ
مهتاب نشسته بر جبینت بانو
خورشید نگاه آتشینت بانو
آنقدْر جمال ناب تو نایاب است
صد لاله نشسته در کمینت بانو
از غنچه ی نیمه باز گل زیباتر
آن خنده ی دلکش و وزینت بانو
قوس و قزح از خجالتش مخفی شد
در آبی چشمِ چون نگینت بانو
پیراهن یوسف است بر چشمانم
آن عطر ملیح آستینت بانو
من مدح تو می کنم قلم می گرید
از بس که شده دلم حزینت بانو
لطفی کن و یک نگاه ارزانی کن
بر سائل خاک سر زمینت بانو
محمد جواد شاه بنده
۹۴/۰۷/۰۶