پایان گرفته حادثه در ردپای تو
دردا نگاه ما که نشد آشنای تو

امنیتی ست از تو که پیچیده بر تنم
با بازوان پیچکی چشم های تو

لبخند تو شروع غزلهاست،پس بخند
بگذار شعر تازه بگوید صدای تو

پیداست بی بهانه تو را دوست دارمت
با این بهانه باز  بمیرم برای تو ؟

با قطره قطره اشک،به باران رسیده ام
جاریست در بهانه ی باران هوای تو

رفتی و زخم فاصله پیداست بر تنم .
جامانده است روی تنم ردپای تو ...

قاسم قاسمی اصل