پرنده‌ها همه در باد تار و مار شدند
نگاه‌ها همه از اشک جویبار شدند

مرا ببخش اگر واژه‌های معصومم
خبررسان خبرهای ناگوار شدند

مرا ببخش اگر روزنامه‌ها امروز
گریستند و غریبانه سوگوار شدند

کسی مرا برساند به آخرین پرواز
رسیده‌ها همه رفتند و ماندگار شدند

رسیده‌ و نرسیده هزار واژه‌ تلخ
برای مرثیه‌ای آتشین قطار شدند

«رسیده‌ها چه نجیب و نچیده افتادند»*
هزار باغ در این باد بی‌انار شدند

کجاست مرثیه‌سازی که نوحه ساز کند
برای این‌همه مادر که داغدار شدند

بیا بنفشه بکاریم دسته دسته کبود
به یاد باغچه‌هایی که بی‌بهار شدند

خبر درشت، خبر سنگدل، خبر این بود:
پرنده‌ها همه در آسمان غبار شدند….

سعید بیابانکی