کویر بود و تماشا چقدر وسعت داشت
ولحظه های من آنجا چقدر وسعت داشت

کویر بود ولی در نگاه تشنه ی تو
طلوع آن همه دریا چقدر وسعت داشت

زپشت روزنه ی چشمها فرو می ریخت
دلم چو قطره ای ،اما چقدر وسعت داشت

هزار زمزمه در جاری نگاه ،اما
سکوت - با همه ژرفا- چقدر وسعت داشت

گشوده بر ملکوت پر آفتاب کویر
دریچه های دل ما چقدر وسعت داشت

غروب از آن سفر عاشقانه برگشتیم :
چه گرم بود و چه گیرا ،چقدر وسعت داشت

منم مسافر جغرافیای دلتنگی
زمن بپرس که آنجا چقدر وسعت داشت

می آمدیم و پس پلکهای بسته ،هنوز
کویر بود و تماشا ، چقدر وسعت داشت

محمد رضا روزبه