گفتی کجاست یکّه نگارِ من و شما
او حیّ و حاضر است کنارِ من و شما

او آفتابِ گرمِ تموز است و می‌دمد
هر روز بر فرازِ مدارِ من و شما

او آشنای ماست, ولی ما غریبه‌ایم
در غربتِ زمان شده یارِ من و شما

در گیر و دارِ تلخیِ ایامِ نابکار
او خود گشایشی‌ست به کارِ من و شما

گفتیم جز به جامِ تو جامی نمی‌زنیم
او می‌رسد به قول و قرارِ من و شما

گل داده ارغوان و نخفته‌ست بختمان
سرزد ستاره در شبِ تارِ من و شما
 
از خوابِ خوش پریدم و دیدم دریغ و درد
دیگر خزان شده‌ست بهارِ من و شما

‌جویا معروفی