ﻭﻗﺘﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍﯾﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ

ﺑﺎ ﺳﺎﺭ ِ ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺟﺎﯾﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ

ﻫﯽ ﮐﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﺪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ

ﻫﯽ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺸﮑﻨﻢ ﻭ ﺧﺪﺍﯾﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ

ﺑﺎ ﺑﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﺳﺮ ﺯﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﻤﺖ ِ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ

ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ

ﺟﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﺮﯾﻪ ، ﻏﺰﻝ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﮔــــــﺰﯾﺮ

ﺑﺎ ﻗﺎﻩ ﻗﺎﻩ ِ ﺧﻨﺪﻩ ﯼ ﺑﯽ ﻏﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ

ﺳﻬﺮﺍﺏ ِ ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ

ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﯼ ﺭﺳﺘﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ

ﻗﺪﺭﯼ ﮐﻼﻓﻪ ﺍﻡ ﻭ ﻫﻮﺱ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ

ﺩﺭ ﺑﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪ ، ﺭﺩﯾﻔﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ

ﺣـﻮّﺍﯼ ﺟﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺭﻧﺞ ِ ﺗﻠﺦ

ﺍﻧﮕــﺎﺭ ﻫﯿﭻ ﻭﻗـﺖ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﻧـﻤﯽ ﺭﺳﺪ

ﺗﻦ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺴﻮﺯﻡ ﺩﺭ ﺁﺗﺸﺖ

ﺣﺎﻻ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﺩﯾﻒ ﻭ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻡ !

ﻭﻗﺘﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍﯾﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ

ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺩﯾﺪﺍﺭﯾﺎﻥ