جانا زهجر رویت شب تا سحربسوزم
شب تا سحر برایت با اشک تربسوزم

چون صبح می شود باز تا شام من غمینم
با این غمی که دارم شام دگر بسوزم

در رهگذر بیایم از تو سراغ گیرم
چونکام برنیاید در رهگذر بسوزم

با دوستان نشینم ، باذکر تو قرینم
از جمع دوستان باز من بیشتر بسوزم

چون آفتاب بینم ، ای آفتاب عالم
چون زیر ابر هستی من بیشتر بسوزم

هر جا قدم گذارم در سوز و ساز هستم
هم در حضر رهجرت هم در سفر بسوزم

تو از علی صافی گیری خبر چه نیکوست
چون نیستم ز حالت من با خبر بسوزم

علی صافی

زیبا سلام،یک شب دیگر بدون تو                                 

پر میشود تمامی دفتر بدون تو

پر میشود تمامی قلبم ز بی کسی                             

همراه بغض این دم آخر بدون تو

بانو بیا که بی تو تمام دلم غم است                             

یعنی شکسته است سراسر بدون تو

دارد تمام پیکره ام زخم میخورد                                   

دارد سپید میشود این سر بدون تو

یکبار دیگر از تو نوشتم برای تو                                    

یکبار دیگر از شب آخر بدون تو

سعید موحدی نیا

من و تو در کنار هم و بعد خط فاصله

دو همردیف و هم قدم و بعد خط فاصله

شعاع زندگیمان به نقطه چین تمام شد

به شکلهای پیچ و خم و بعد خط فاصله

به روزگار رفته غصه میخوریم و بعد از آن

به آنچه مانده است غم و بعد خط فاصله

نداد پاسخ مرا نوشت جرم من چه بود

به آنچه نیست متهم و بعد خط فاصله

چقدر دور گشته ایم ما ز اصل خویشتن

نه تو توییی نه من منم و بعد خط فاصله

گذشت سالیان سال و در کشاکش زمان

جدا شدیم ما زهم و بعد خط فاصله...

سعید موحدی نیا

زیبا سلام،یک شب دیگر بدون تو 

پر میشود تمامی دفتر بدون تو

پر میشود تمامی قلبم ز بی کسی 

همراه بغض این دم آخر بدون تو

بانو بیا که بی تو تمام دلم غم است 

یعنی شکسته است سراسر بدون تو

دارد تمام پیکره ام زخم میخورد 

دارد سپید میشود این سر بدون تو

یکبار دیگر از تو نوشتم برای تو 

یکبار دیگر از شب آخر بدون تو

سعید موحدی نیا