یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی
جان حسین، جانان حسین ، عالم سنه قوربان حسین

عالمی ظلمت توتوب ، شمعی گَزیر پروانه لر
آشنالَردن ده توتسون فاصله بیگانه لر

خانه ی امنیت و احساندی ماتم خانه لر
گوی دسین درباره سی ، گون به گون بیگانه لر

عالمِ امکان یاتار ، یاتماز حسینین پرچمی
یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی

جان حسین، جانان حسین عالم سنه ، قوربان حسین
یتمیش عاشیق بیر یانا ،تک غریب زینب بیر یانا

بیر یانا عشق حسین انبوه موکب بیر یانا
یدی دریا بیر یانا ، عطشان قالانار بیر یانا

نسل آدم بیر یانا ، یتمیش مقرب بیر یانا
یتمیش عاشق بیر یانا ، تک غملی زینب بیر یانا

دیل دیور وجدان یاتار، یاتماز حسینین پرچمی
یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی(2)

جان حسین، جانان حسین ، عالم سنه قوربان حسین(2)
اشکی یاغدیردی حسین، عباسی آدین تک به تک

گوردیلر جنگ ائتمدی ، گدی دالی شَه بی خبر
واردی بیر شوریله زینبده قوای مشترک

تاحسین جان وردی گوردی پرچمی عباسه تک
سَس گلور وجدان یاتار ، یاتماز حسینین پرچمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی
جان حسین، جانان حسین عالم سنه ، قوربان حسین

عشقیده آری اسارت وار شهادتدن سورا
بوشلادی اوز نهضتین ، زینب او نهضتدن سورا

عزتین سیندیرمادی مردان غیرتدن سورا
باغلادی بیر غاره معجر باشه غارتدن سورا

یعنی گور عنوان یاتار ، یاتماز حسینین پرچمی
یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی

جان حسین، جانان حسین ، عالم سنه قوربان حسین
ای حسینی لر، نه دردوز وار دوا زینبده دیر

نینوا بیر غانلی صحرادیر نوا زینبده دیر
اختیاراتِ تمام اولیا زینبده دیر

عش آند اولسون کلید کربلا زینبده دیر
خیمه سوزان یاتار،یاتماز حسینین پرچمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی
جان حسین، جانان حسین ، عالم سنه قوربان حسین

بو حسینین ده عزیزان پرچمی اوچ رنگیدی
گنبدی اوستونده قرمز یادگار جنگیدی

هم یاشیل اعلان اِدور عباس اونون سرهنگیدی
سن قرا پرچم گوتور بو زینبین فرهنگیدی

سَسله هر بنیان یاتار یاتماز حسینین پرچمی
یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی

جان حسین، جانان حسین ، عالم سنه قوربان حسین
قاره پرچم، قرمزی پرچم، یاشیل پرچم دییر،

جاوداندی کربلا ، خلقه حدیث غم دییر
تک حسینیلر دئمیر، بلکه هامی عالم دئییر

ای مسیحی لر ، بو ذکری عیسی مریم دییر
پایه ی ادیان یاتار یاتماز حسینین پرچمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی
جان حسین، جانان حسین ، عالم سنه قوربان حسین

ولی الله کلامی زنجانی

حق روز ازل کل نعم را به علی داد
بین حکما حکم حکم را به علی داد

معنای یدالله همین است و جز این نیست
کاتب که خدا بود قلم را به علی داد

می‌خواست به تصویر کشد قدرت خود را
در معرکه شمشیر دو دم را به علی داد

عمال شیاطین همه ماندند تهی‌دست
تا احمد محمود علم را به علی داد

یاران ولایت به خدا اهل بهشتند
الله کریم است ، کرم را به علی داد

هر مملکتی تابع فرمان امیری است
ایران دل افتاده به غم را به علی داد

از نسل علی یک علی آمد به خراسان
یعنی که خدا کل عجم را به علی داد

کوچک‌تر از آن است عجم فخر فروشد
گو حیدری‌ام ، یار دلم را به علی داد

سبقت بگرفت ام علی ز ام مسیحا
روزی که خدا حق قدم را به علی داد

مملوک ببین مالک دین در شب میلاد
تنظیم سند کرد و حرم را به علی داد

بودی همه اشراف عرب طالب زهرا
طه گهر عهد قدم را به علی داد

بگذاشت کف فاطمه را بر کف حیدر
با فاطمه شش دنگ ارم را به علی داد

از یُمن همین وصلت فرخنده کلامی!
حق زینب آزاده‌شیم را به علی داد

کلامی زنجانی

زبانی که برذکر وا می شود
ستایشگر مرتضی می شود

اگر بنده بیگانه شد با همه
به عشق علی آشنا می شود

دل افتاد اگر بر کمند علی
ز زنجیر ذلت رها می شود

علی در حرم پا به عالم نهاد
ورا کعبه مولد سرا می شود

حیات علی خاطرات صفاست
که گاهی مسرت فزا می شود

ز لوح لطایف حدیثی شنو
چو گویم گل عشق وا می شود

ندانم کی افتاده این اتفاق
که یاد آور مامضی می شود

عمر بود و بوبکر و مولا علی
که گاه این تقارن به جا می شود

علی در وسط آن دو همراه وی
گل اندر میان با صفا می شود

علی قامتی داشت کوته ولی
بلندی به همت سزا می شود

عمر گفت به خنده یا مرتضی
ببین خلق خیره به ما می شود

لنائیم و تو نون مابین ما
که کوتاه نون لنا می شود

علی با تبسم بدادش جواب
سخن یابن خطاب ادا می شود

یکی گفتی و حال بشنو یکی
زباندر دهان گه بلا می شود

سه حرف لنائیم گر ما سه تن
لنا لیک بی نون فنا می شود

اگر من نباشم شما نیستید
که بی نون لنا شکل لا می شود

علی نون نوراست و قاف قلم
به نون و قلم حق بنا می شود

علی بای بسم الله مصحف است
از کاخ ایمان بنا می شود

علی گر به موسی نگاهی کند
به دستش عصا اژدها می شود

علی نوح را می رهاند ز موج
علی خضر را رهنما می شود

قدکوتهش را مبین قدر بین
قدچرخ پیشش دو تا می شود

علی قهرمان حسین پرور است
کزو شور نهضت به پا می شود

علی قامتش را به عباس داد
که قد قامت کربلا می شود

ولی الله کلامی زنجانی

دل کیست کــه گویــم از برای غم توست

یا آنکـــــه حــــریم تن ســرای غم توست

لطفـی لست که می کند غمت با دل من

ورنـــه دل تنگ مــــن چه جای غم توست

ابوسعید ابوالخیر

ما را شب دیدار بود هر شب جمعه

 دل منتظر یار بود هر شب جمعه

 ای مشتریان گل زهرا بشتابید

 یوسف سر بازار بود هر شب جمعه

 خون شد جگر ما ز بس آدینه شمردیم

 بین دیده چه خونبار بود هر شب جمعه

 گویند چرا هیئتیان خواب ندارند

 گو فاطمه بیدار بود هر شب جمعه

 آدینه ای آن جان جهان می رسد از راه

 ز آن دل پی دلدار بود هر شب جمعه

 ای گمشده ی فاطمه برگرد که دل ها

 از عشق تو سر شار بود هر شب جمعه

کلامی زنجانی

در جوانی بی حسین احساس پیری می کنم

بگذر از پیری که احساس حقیری می کنم

دولتِ عشقش بنازم با لباس نوکری

در سفارت خانه ی دل ها سفیری می کنم

من فقیر اهل بیتم لیک کَشکولم پُر است

فخر بر تاجِ شهان با این فقیری می کنم

گفت زاهد: از چه رو بر سینه محکم می زنی؟

گفتم از آئینه ی دل گَردگیری می کنم

من اسیر رشته ی زلف حسینم، مدعی

ناز بر آزادگان با این اسیری می کنم

گر امیرالعاشقین این عشق را امضاء کند

می روم عرش و ملائک را امیری می کنم

در حرم ناخوانده رفتم حضرت معشوق گفت

خود بیا، بی خود بیا مهمان پذیری می کنم

ولی الله کلامی زنجانی