باز امشب از خیال تو غوغاست در دلم 
 آشوب عشق آن قد و بالاست در دلم 
خوابم شکست و مردم چشمم به خون نشست 
 تا فتنه ی خیال تو برخاست در دلم 
 خاموشی لبم نه ز بی دردی و رضاست 
 از چشم من ببین که چو غوغاست در دلم 
من نالی خوش نوایم و خاموش ای دریغ 
لب بر لبم بنه که نواهاست در دلم 
 دستی به سینه ی من شوریده سر گذار 
بنگر چه آتشی ز تو برپاست در دلم 
 زین موج اشک تفته و توفان آه سرد 
 ای دیده هوش دار که دریاست در دلم 
 باری امید خویش به دلداری ام فرست 
 دانی که آرزوی تو تنهاست در دلم 
 گم شد ز چشم سایه نشان تو و هنوز
 صد گونه داغ عشق تو پیداست در دلم

ابتهاج