تهران شده بازیچه موهـــــــــای بلندت

یک شهر نشستند تماشــــــا بکنندت

مجموعه شعری که خدا شاعر آن است

تضمین شده در باغچه ها بند به بندت

با طعم لبت صنف شکر خانه خراب است

این مرتبه هم قنـــــد فریمان گله مندت

بازار گل شهــــر محــــلات به هم ریخت

وقتی گذر قافیــــــــــه افتاد به خنده ت

دین و دل من ، چشم و لبت ، موی تو… تسلیم !

کافـــــر شده ام در جدل چشم به چندت

با درد دیابت که کنـــــــار آمده ام کاش

یک شب برسد جان بدهم با لب قندت

چندیست مهندس شده این شاعر بی چیز

شاید بپسندد پـــــدر سخت پسندت

علی صفری