توفان به پا شد این هیجان را نگاه کن

امواج بی قراری جان را نگاه کن

فرخنده باد زلزله در سرزمین روح

این کوهپاره های روان را نگاه کن

هموار شد زمین و چه آفاق دیدنی ست

پیدایی جهانِ نهان را نگاه کن

این روح لرزه های جهان گستر شگرف

وین انهدام هرچه کران را نگاه کن

ای روح!بر کرانه ی من ایستاده ای

زیبا ترین غروب جهان را نگاه کن

یعنی چه می شود پس از این؟ هست؟ نیست؟ چیست؟

این رودخانه ی نگران را نگاه کن

قربان ولیئی