...در تکاپوی بودنت بودم

زخمهای همیشه ام بودی

بت سنگین سنگ در هر دست

دشمن سخت شیشه ام بودی...

میروم نم نم و جهانم را

ساکت و سوت و کور خواهی کرد

لهجه ی کفشهات ملتهبند

بی شک از من عبور خواهی کرد...

در همین روزهای بارانی

یک نفر خیره خیره میمیرد

تو بدی کردی و کسی با عشق

از خودش انتقام میگیرد...

علیرضا آذر