عاشق شدنم حاصلِ چشمانِ شما بود
از عشق سرودن، همه از لطفِ خدا بود

عاشق که شدم دیدنِ رویت کوپنی شد
سهمیّه‌یِ بیچاره دلم، قهر وُ جفا بود!

قلبم «عَمَلی» شد، به تو معتاد شدم من
این عادتِ بد، تشنه‌یِ یک ذرّه وفا بود!

من ساده‌تر از سادگی‌ام، عکسِ شواهد!
این سادگی‌ام منشاءِ هر خبط وُ خطا بود!

از غیرتِ مردانه‌یِ ما واهمه کردی
انگار که در غیرتمان مارِ بوآ بود!

حالا که تو دل بردی وُ من غیرتِ محضم
یادت نرود وعده‌یِ ما حُجب و حیا بود!

بی‌شوخی اگر دلبر و عشقم تو نبودی
دنیایِ من وُ آخرتم رویِ هوا بود!

 محمدصادق زمانی