واعظان کاین جلوه در محراب ومنبر میکنند
چون به خلوت میروند ان کار دیگر میکنند

مشکلی دارم زدانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند

گوییا باور نمیدارند روز داوری
کاین همه قلب ودغل در کار داور میکنند

یارب این نو دولتان رابا خر خودشان نشان
کاین همه ناز از غلام ترک استر می کنند

ای گدای خانقه برجه که در دیر مغان
میدهند ابی که دل هاراتوانگر می کنند

حسن بی پایان او چندان که عاشق میکشد
زمره دیگر به عشق از غیب سر بر می کنند

بر در میخانه عشق ای ملک تسبیح گوی
کاندر انجا طینت ادم مخمر می کنند

صبحدم از عرش می امد خروشی عقل گفت
قدسیان گویی که شعر حافظ از بر میکنند

حافظ