پای تویی ، دست تویی ، هستیِ هر هست ، تویی
بلبلِ سرمست تویی ، جانبِ گلزار بیا

گوش تویی ، دیده تویی ، وَز همه بُگزیده تویی
یوسفِ دزدیده تویی ، بَر سَرِ بازار بیا

از نظر گشته نهان ، ای همه را جان و جهان
بارِ دِگَر رقص کُنان ، بی‌دل و دَستار بیا

روشنیِ روز تویی ، شادیِ غم سوز تویی
ماهِ شب اَفروز تویی ، اَبرِ شِکربار بیا

ای دلِ آغشته به خون ، چند بُوَد شور و جُنون
پخته شد انگور کُنون ، غوره مَیَفشار بیا

ای شبِ آشفته بُرو ، وی غمِ ناگفته بُرو
ای خِرَدِ خُفته بُرو ، دولتِ بیدار بیا

ای  دلِ آواره بیا ،  وی جگرِ پاره بیا
وَر ره در بسته بُوَد ، از رَهِ دیوار بیا

ای نَفَسِ نوح بیا ، وی هَوَسِ روح بیا
مَرهَمِ  مجروح بیا ، صِحَّتِ بیمار  بیا...

مولانا