پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
مهرورزی تو باما شهره افاق بود

یادباد ان صحبت شبها که با نوشین لبان
بحث سر عشق وذکر حلقه عشاق بود

پیش از این کین سقف سبزو طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

ازدم صبح ازل تااخر شام ابد
دوستی ومهر بر یک عهد ویک میثاق بود

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

حسن مهرویان مجلس گرچه دل میبردو دین
بحث مادر لطف طبع وخوبی اخلاق بود

بردر شاهم گدایی نکته ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود

در شب قدر ارصبوحی کرده ام عیبم مکن
سرخوش امد یارو جامی بر کنار طاق بود

شعر حافظ درزمان ادم اندر باغ خلد
دفتر نسرین وگل رازینت اوراق بود

حافظ