هم‌قافیه با باران

کـیفـیّـت ما روز ازل بـا مَـحَـک افتاد

سه شنبه, ۱۷ شهریور ۱۳۹۴، ۰۳:۲۵ ب.ظ
کـیفـیّـت ما روز ازل بـا مَـحَـک افتاد
هر طینت نیک و بـدی اندر الَک افتاد

خـواهان علـی شد ز اَزل ساکن جنّت
بـدخـواه علی تا به ابـد در دَرَک افتاد

الـحـقُّ مـَـعَ الله و  مـَـعَ الحـیدرِ والله
حق بین خداوند و علی مشترک افتاد

تردید به اصل و نسبِ خود کند آنکس
کو  بین معاویه و حیدر به شـک افتاد

 از دست کریمانه ی او هرکه نمک خورد
گفتا دگر از دسـت کریمان نمـک افتاد

با مـهر علـی بـهر خلـیل آتش نمرود ،
برداً و سلاما شد و هُرمش خُنک افتاد

با شـوق علـی بـازدم حـضـرت داوود،
شـور افـکن آواز نـی و نِـیلـبک افتاد
 
تـا بـیـت احد خواسـتگه بنت اسـد شد
در پوست نگنجید و جدارش ترک افتاد


محمد حسین رشیدی
۹۴/۰۶/۱۷
هم قافیه با باران

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
هم قافیه با باران