گر مرا ترک کنی  من  زغمت می سوزم
آسمان را به زمین  جان خودت می دوزم

گرمراترک کنی  ترک نفس  خواهم  کرد
بی وجود تو بدان خانه قفس خواهم کرد

بی تو یک لحظه رمق دردل ودرجانم نیست
بیقرارم نکنی طاقت  هجرانم  نیست

بی تو با قافله ی غصه و غمها چه کنم
تار و پودم تو بگو  با دل  تنها  چه  کنم

شده ام  مرثیه  خوان  دل سودا زده ام
از بد  حادثه  دلبسته  و  شیدا   شده ام

این دل پر ز ترک اینهمه غم  لایق  نیست
دل چون سنگ تو را جز دل من عاشق نیست...

شـهریار