ﺍﻭﻝ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ‏« ﻟَﻦ ‏» ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘم

ﺁﺧﺮﺵ ﻫﻢ ‏« ﺍﺑَﺪﺍً ‏» ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻢ

ﻧﺎﻡ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺍﺳﺖ

ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻢ

ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺧﯿﺲ ﺷﺪ، ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻧﻢ ﻫﻢ ﻟﻮ ﺭﻓﺖ

ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻗَﺪِﻏﻦ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻢ!

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﻧﯿﺰ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﯿﺪ

ﻋﺸﻖ، ﺑﺪ ﻧﺎﻡ ﺷﺪﻥ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻢ

ﺗﺎ ﺩﻡ ﺧﯿﻤﻪ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺩﻝ ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ‏« ﻗَﺮَﻥ ‏» ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻢ!

ﺍﺯ ﻟﺐ ﭼﺸﻤﻪ ﻣﺮﺍ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﺮﻡ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ

ﺗﺸﻨﮕﯽ ﻃﺎﻟﻊ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻢ!

ﻣﺮﻍ ﺑﺎﻍ ﻣﻠﮑﻮﺗﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺣﯿﻒ ﺷﺪﻡ

ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﻞ ﭼﻤﻦ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘم

ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺮﺣﻤﺖ "ﻓﺎﻃﻤﻪ" ﮔﺸﺘﻢ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ

ﻋﻠﺘﺶ ﺳﯿﻨﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻢ...

_

علی اکبر لطیفیان